ég bíð bara eftir því að það rigni froskum........

ég er nú bara farin að hætta að trúa lífinu þessa dagana......það er eins og Ashton Kutcher sé að punka mig eða eitthvað! Í dag gróf ég mann upp og svo aftur niður. Það er að segja ösku manns. Bandaríkjamenn eru algjörlega ruglaðir. Í vinnunni vorum við nokkrar að dunda okkur við að reyta arfa og setja hann svo í holur sem við gröfum í moldina ( þar sem hann verður svo hægt og rólega að mold sjálfur ). Svo fórum við í hádegishlé og komum aftur við það að bandarískt fólk var að grafa ösku vinar síns og arfaholuna okkar. Var það fólk komið til Íslands með ösku mannsins vegna þess að honum hafði alltaf langað til að koma til Íslands að þeirra sögn. Veit ekki alveg af hverju því fannst arfahola í grasagarðinum vera viðeigandi hvíldarstaður fyrir vin sinn. Svo báðu þau um að það væri kannski gróðursett eitthvað fallegt þarna eins og það væri daglegur viðburður að fólk kæmi og græfi vini sína í miðjum grasagarðinum.Svo fór það svo bara eftir að hafa kvatt hann í einni skrítnustu jarðarför sem sögum fer af. Nú Heiða vinnufélagi minn hélt svo áfram að setja arfa í holuna og kláraði svo að loka henni aftur. En hvað sér hún svo allt í einu....já askjan með öskunni var allt í einu komin upp úr holunni (gröfinni). Við skildum nú ekki alveg hvernig hún komst upp úr holunni en þetta var dálaglegt sjokk. Heiða kallaði svo á mig og saman grófum við arfann upp aftur og settum öskuna aftur ofan í. Já ég bíð nú bara eftir því að það fari að rigna froskum eins og komið er fyrir mér þessa dagana....Símtal frá Mexíkó víkur fyrir skyndi-jarðarför í grasagarðinum.