Hálfælupest....

Það er margt skrítið í heiminum. Á síðustu árum (síðan ég hætti í Grandaskóla) hef ég ekki fengið ælupest nema bara 1-2 sinnum. Hinsvegar fæ ég reglulega sýki sem ég kýs að kalla hálfælupest. Hún snýst um að vera óglatt og við það að æla en æla samt ekki. Basically ælupest án kostanna við að æla og líða betur eftir á. Það er ekki skemmtilegt að vera með hálfælupest, en Damien Rice og Maus geta nú gert flest ásættanlegt. Á fimmtudaginn er Eplaballið og ég er búin að kaupa miða, en Kazaa vill ekki opnast, hvað verður um Eplaballsdiskinn?
Einkunnir mínar þessa önn eru stórfurðulegar: 10, 1,5, ágætt++, 4,5, 10, 6,1, 9,4, 5,0, 4,0, 9,0, 9,8. Frekar skrítið ekki satt? Furðulegt hvernig ég nenni að sitja við heimadæmi klukkutímum saman en fæst ekki til þess að setjast og læra fyrir próf. Something to do with the brain I guess...
Í dag fór ég í bæinn með Lenu eftir skóla og sá flottan kjól í illgresi og flottan undirkjól/bol í Spútnik. Ég veit um 2 stígvél í Kron sem mig langar geðveikt í og flott pils í Gk Reykjavík. Ég hef ekki efni á fötum. Mig langar í svo margt, eiginlega allt.
Myndir frá laugardeginum eru komnar á netið.