Hljóðið

sem á ekki að heyrast í slökunartímum er prump. Og þó tekst alltaf einhverjum að slaka aðeins of mikið á. Jájá, slaka slaka slaka og.....ahhh. Þetta finnst mér ekkert sniðugt. Eyðileggur alveg slökunina mína. Ég er víst ennþá það barnaleg að geta ekki litið á þetta sem fullkomlega eðlilega líkamsstarfsemi.
En að öðrum og hressari málum. Franz Ferdinand+tebó+kaffi kultura á föstudaginn. Víjjj! Gott kvöld. 1. september á morgun. Eins gott líka, er orðin ískyggilega peningalaus. Coolio. Er farin að lesa Njálu og sofa. Rosarosaþreytt!