slappleiki....

Ég hugsaði mig vandlega um fyrr í dag um hvað ég ætti nú að gera við veikleika daginn minn. Lokaniðurstaða var að best væri að horfa á DVD og liggja uppi í rúmi. En þá þurfti ég að ákveða hvað væri nú best að horfa á. Valið var milli Sleepless in Seattle eða The Freshman. Að lokum varð The Freshman ofan á því S.I.N. gerist um jólin og það er nú alveg það síðasta sem ég þarf á að halda. Jólastemning. Síðustu viku er ég nefnilega búin að hlaupa um mitt eigið heimili og oftast enda lokuð inni í herberginu mínu á flótta undan jólalögum. Bæði móðir mín og Heiða eru komnar í alveg blússandi jólafíling, búnar að draga fram alla jóladiska á heimilinu og menga hvert herbergið á fætur öðru af ótímabærum jólatónum. Einmitt núna er ég til dæmis að hlusta á einhverskonar panflautu-fiðlu-djass stemningar útgáfu af einu þekktu lagi. Þess vegna hugsa ég að ég fari að flýja aftur inn í herbergið mitt. Fartölvur eru minn djöfull, hvar sem er geta þær mæðgurnar leynst með eina slíka í fanginu og TARAAAA jólatónlist í eyrum mínum. Ég þoli þetta ekki mikið lengur, verð að hætta núna....get ekki meira þetta er að fara með mig!
24. nóvember. Heill MÁNUÐUR í jólin. ughhh ég er farin að horfa á Sirrí inni hjá mér. Svo desperat er ég.

Soffía Dóra....

er illkvittin ung dama. Heila kóræfingu hló hún að vetrarklossum móður minnar sem ég mætti í af illri nauðsyn. Það var svo sem ég lagi, ekki við öðru að búast þegar maður mætir í hörmulegum skófatnaði. (ææ nú hellti ég á mig Kristal Plús, beint í klofið. Og ég komin í náttfötin...) Jæja on with the story. Einhverntíma í miðri kóræfingu segir Marteinn kórstjóri: ,,Burt með blöðin!" Þá hrynur í Soffíu yfir allan kórinn BUU BUU BÖÖ!
Nú hélt ég að hún væri kominn á hápunkt illkvittninnar að gera grín að greyið kallinum svona hátt og snjallt. En þá hafði henni víst bara misheyrst. Það fannst mér skondið. Ég held að Soffía sé bara svolítið frumstæð og eigi á stundum erfitt með að greina orð og setningar vel.
Myndir frá bekkjarpartýinu eru komnar á síðuna + Myndir frá ,,Bavíanafundinum"
Ég þakka hlý orð í minn garð. Það er greinilegt að þið getið ekki lifað án mín og skemmtilegu skriftanna minna. Ég hafði ekki hjarta í mér að kvelja ykkur lengur.

Þau eru nú svolítið sæt saman ekki satt. Samt ekki jafn sæt og Biggi og karlkonan á Kaffi Cósý.....