Planið

Planið var að taka rólega lærdómshelgi heima við án allrar óreglu. Planið var að klára líffræðiritgerð og læra um jarfræðinga og lesa um hamskipti. Planið leystist hægt og rólega upp í rugl. Ég kenni vinum mínum um. Hópþrýstingur er hroðalegt fyrirbæri. Jafnvel hinir sterkustu námsmenn bugast undir sífelldum djammþrýstingi einstaka sinnum. Því miður. Planið núna er:
læra lífshlaup jarðfræðinga í skólanum, skrifa ritgerð eftir skóla, ætli það sé hægt að taka hamskipti inn í svefni? það væri þægilegt. Annars hamskiptast á þriðjudegi. Þriðjudagar eru góðir dagar fyrir hamskipti. Það sem ég afrekaði um helgina:
Panta gistingu fyrir London (10 dagar í brottför)
Fara í IKEA með pabbsa
Lifa heilan dag þunn (átti það skilið að vissu leiti..áfengiskarma)
Sofna klukkan 9 á föstudagskvöldi
Taka þátt í þessu samtali:
Mamma: Árni þú þarft að lesa greinina sem ég er að skrifa yfir fyrir mig.
Ég: Ég er svo ánægð með nýju ávaxtaísmolana mína.
Pabbi: Nei, ég nenni því ekki.
Mamma: Þú verður að gera það þetta er mikilvægt.
Ég:Pabbi af hverju get ég ekki opnað kælinn? Hann er fastur!
Pabbi: Bíddu smástund og prófaðu svo aftur. Ég er of þreyttur, ég ætla að fara að hvíla mig.
Mamma: Einhverntíma ætla ég að eitra matinn þinn og láta þig kveljast án þess að þú vitir að það sé mér að kenna. Bíddu bara.
Ég: Hey mér tókst að opna hann! (tala meira um ávaxtaísmola)
Nú vil ég benda á að mamma mín er vanalega ekki ofbeldishneigð. Svona fer stressið með fólk.
Þess vegna er bara best að vera ekkert að hafa of miklar áhyggjur af neinu.
Mamma mín sagði líka þetta áðan:
Mamma: Það er orðið svo fínt hjá þér Guðrún, svo er líka miklu betra loft inni hjá þér eftir að þú veggfóðraðir, mér fannst svo vond lykt af vegginum.
Mamma mín kann ekki að vera fyndin nema án þess að vita af því.